Adaś nie prosi o dom, dlaczego? Bo on nie wie co to znaczy mieć dom, mieć rodzinę. Zna tylko pracowników schroniska i wolontariuszy.

To my prosimy o dom dla Adasia, bo my wiemy jak bardzo go potrzebuje i jak bardzo na niego zasługuje.

Trafił do schroniska jako szczeniak i nie miał szczęścia od samego początku, inne szczeniaki szły do domów a Adaś nikomu się nie spodobał. Do tego jeszcze zachorował na parwowirozę, którą na szczęście pokonał.

Czas mijał, Adaś dorastał a domku nie widać.

Na początku może nie być łatwo, Adaś zna tylko schroniskowe życie, ale wierzymy że znajdą się ludzie, którzy będą chcieli nauczyć psiaka że życie jest piękne.

Szukamy domu, nie kojca i budy, nie chlewika.

Adaś potrzebuje czasu, żeby przywyknąć do nowej sytuacji, ale to radosny i mądry psiak.