Jak przyjechał do schroniska było widać, że dotychczasowe życie go nie rozpieszczało. Prawie nie chodził, był chudy, brudny od błota i odchodów. U nas stanął na nogi, przybrał na wadze i wypiękniał. Stąd wzięło się też jego imię, gdyż jak Fenix powstał z popiołów. I tak walczyliśmy o jego lepsze życie przez dwa lata. Wczoraj tą nierówną walkę przegraliśmy. Kochany piesku, mamy nadzieję, że tam gdzie teraz jesteś twoje życie jest jeszcze lepsze. Tam już nie ma zmęczonego ciała, które odmówiło współpracy. Dla nas takie dni są bardzo trudne, bo żegnamy kolejnego zwierzaka, który nie znalazł swojego domu. Feńku, mamy nadzieję że nasza miłość ci wystarczyła